ភ្នំពេញៈ ការសម្រេចចិត្តរបស់រដ្ឋាភិបាលឡាវលើគ្រោងសាងសង់ទំនប់អគ្គិសនី ដន ដាហុង ដែល​មាន​ទីតាំងនៅ​ភាគខាងត្បូងប្រទេសឡាវនោះ កំពុងតែមានផល​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​ជីវិ​ត​សត្វ​ផ្សោត​ទន្លេ​ដែល​ជា​​ប្រភេទសត្វមួយ​ជិតផុត​ពូជ​បំផុតនៅតាមដងទន្លេមេគ្គង ហើយ​មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះវាធ្វើឱ្យបាត់បង់​ប្រភព​ប្រាក់ចំណូល​ប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជា​ពល​​រដ្ឋកម្ពុជាក្នុងខេត្តចំនួនពីរដែលមានរួមខេត្តក្រចេះ និងខេត្ត​ស្ទឹង​​​ត្រែង។ នេះបើតាមការអះអាងរបស់លោក ឈិត សំអាត នាយកអង្គការ WWF កម្ពុជា ថ្លែងក្នុង សនិ្នសទីសារព័ត៌មានមួយស្តីពី«ផលប៉ះពាល់ទំនប់វារីអគ្គីសនី ដន សាហុង ចំពោះសត្វផ្សោតទន្លេមេ​គ្គងនាព្រឹកថ្ងៃទី ២០ កុម្ភៈ​ នៅសណ្ឋាគារ សាន់វ៉េ។

      លោកបានបន្តថា ការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គីសនី ហន សាហុង នេះដែរ គ្រោះថ្នាក់ចំបង​ជាង​គេ​នោះ គឺសត្វ​ផ្សោត​ទន្លេតាមរយៈការបំបែកថ្មក្នុង​ទន្លេ​ដោយ​ប្រើប្រាស់រំសេវផ្ទុះបង្កើតឱ្យ​មានរលក​សំឡេង​​រំខានខ្លាំង, ការជីកខ្នង និងចរាចរណ៍ទូកនៅ​ទីតាំង​សាង​​សង់​ដែលត្រូវបានគេរំពឹងថា​ នឹងរួម​ចំណែកធ្វើឱ្យចំនួនសត្វ​ផ្សោតបាត់បង់ពី​ប្រទេស​​​កម្ពុជា និង​ឡាវ​។ ទំហំនៃការប៉ះពាល់ចំពោះចំនួនសត្វ​​ផ្សោតសរុបនឹងរីកកាន់តែឡើង តាមរយៈ​ការខូច​ខាត​ប្រព័ន្ធ​​​​អេកូ​ឡូ​ស៊ី, ការធ្លាក់ចុះនៃធនធានជលផល ក៏ដូចជាហេតុប៉ះ​ពាល់​ផ្សេងៗ​ទៀត​បូក​ផ្សំ​បញ្ចូល​គ្នា​ ជាពិសេស​ទំន​​ប់​វារីអគ្គីសនីនេះ បានធ្វើឱ្យ​មាន​ការ​បាត់​បង់ប្រភពប្រាក់ចំណូល ប្រចាំថ្ងៃ​របស់ប្រជាសហគមន៍​មូលដ្ឋានទៀត​ផង។

      ជាមួយគ្នានោះ លោកបានអំពាវនាវយ៉ាងទទូចឲ្យរដ្ឋាភិបាលឡាវ និង ដៃគូពាក់ព័ទ្ធ ផ្អាកការ​សាង​សង់ទំនប់វារី​អគ្គិសនី ដន សាហុង ដើម្បីផ្តល់ឪកាស សម្រាប់ធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្ត ដោយមានការ​ព្រម​ព្រៀង​គ្នា ហើយដោយ​ឈរ​​​លើមូលដ្ឋាន វិទ្យាសាស្រ្ត និង ការពិគ្រោះយោបល់ និង ប្រទេស​ដែល​រង​ផលប៉ះពាល់ ពីការសាងសង់នេះ ដើម្បី​​ជៀសវាង កុំឲ្យខាតបង់​ប្រយោជន៍​ទំាង​សងខាង។

      ទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសនៃអង្គការ WWF កម្ពុជា និងជាអ្នកនិពន្ធរបាយការណ៍សង្ខេប លោក Gerry Ryan បានមាន​ប្រសាសន៍ថា វានៅមិនទាន់យឺតពេលនៅឡើយទេ សម្រាប់ការផ្អាកគម្រោងសាងសង់ ទំនប់វាវីអគ្គីសនី ដង សាហុង នេះ ហើយងាកមកពិចារណាលើជម្រើសដ៏ទៃផ្សេងទៀតជំនួសវិញ។ ការបញ្ឈប់ការសាងសង់ទំនប់​វាវី​អគ្គិសនី​ខាងលើ នឹងមិនធ្វើឱ្យមានការខូចខាតដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ ឬលទ្ធផលក្នុងាការផលិតអគ្គីសនីរបស់ប្រទេស​ឡាវ​ឡើយ ក៏ប៉ុន្តែការសាងសង់នេះ ប្រាកដជានឹងធ្វើឱ្យ សត្វផ្សោតរបស់ប្រទេសទាំងពីរផុតពូជទាំងស្រុង និង​គំរាម​គំហែងធ្ងន់ធ្ងរដល់ធនធានជលផលដ៏ចាំ​បាច់សម្រាប់ប្រជាជន។

      លោក Gerry Ryan បានសង្កត់ធ្ងរថា សត្វផ្សោតទន្លេមេគ្គងមានសារៈសំខាន់ណាស់ផ្នែកវប្បធម៌ សម្រាប់ប្រជា​សហគមន៍មូលដ្ឋាន ហើយថែមទាំងជួយផ្តល់សក្ខានុពលផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចចំពោះជីវភាពរស់ នៅ ព្រោះថា វិស័យ​ទេសចរណ៍​​មើលសត្វផ្សោត គឺជាកត្តាដ៏ចម្បងមួយក្នុងការរួមចំណែកធ្វើឱ្យជីវភាព ប្រជាជនមានការរីកចម្រើន តាម​រយៈ​ការផ្តល់ជាឱកាសការងារច្រើនប្រភេទដែលផ្តល់ជាប្រាក់ចំណូល ដើម្បីជួយផ្គង់ផ្គត់ជីវភាពគ្រួសារ។

      ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​បញ្ហា​នេះ លោក ព​យ វណ្ណា ជាពលរដ្ឋ​មកពី​ស្រុក​ដា​ឡាត់ ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង សម្តែងនូវ​ក្តីព្រួយបារម្ភ​របស់​​ខ្លួនយ៉ាងខ្លាំង​ថា ប្រជាជន​ដែល​រស់នៅ​តាម​ដង​ទន្លេមេគង្គ ប្រកប​របរ​ចិញ្ចឹមជីវិត​ពឹងផ្នែកអាស្រ័យលើសត្វ​ផ្សោត​​នេះ​បាន​ទាក់​ទាញ​ភ្ញៀវទេសចរ ​ចូល​​ទស្សនា​យ៉ាងច្រើន​។ ប្រសិនបើ​សត្វ​ផ្សោត​ត្រូវ​បាត់បង់ នោះ​ជីវ​ភាព​របស់​​ពួក​គាត់​​ក៏​ត្រូវ​ប៉ះពាល់​ទៅ​តាម​នោះដែរ​។​ ​លោក​ក៏បាន​អំពាវ​នាវ​​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល ក៏ដូចជា​ស្ថាប័ន​ដែល​ពាក់​ព័ន្ធ​យកចិត្តទុកដាក់​ធ្វើយ៉ាងណា​បញ្ឈប់​រាល់​សកម្មភាព​ដែល​ធ្វើឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ជីវិត​របស់​សត្វ​ផ្សោត​។​

      សូមបញ្ជាក់ថា នាពេលបច្នុប្បន្ននេះ សត្វផ្សោតទន្លេមេគ្គងដែលជាប្រភេទ​សត្វទទួល​រង​នូវ​ការ​គំរាម​កំហែង​ជិត​ផុត​ពូជបំផុតរស់នៅក្នុងទីជម្រកចម្ងាយ​១៩០​គីឡូ​ម៉ែត្រ​ចាប់ពីតំបន់កាពីក្នុង​ទឹកដី​ខេត្ត​ក្រចេះ ភាគឥសាន​នៃប្រទេស​កម្ពុជា រហូតដល់ល្បាក់​ខោន​ប៉ែក​ខាងត្បូងប្រទេសឡាវ។ វាបង្ហាញ​ពីការ​ធ្លាក់​ចុះ​​ចំនួនសត្វផ្សោតប្រមាណ៨៦%​បើប្រៀប​ធៀប​​នឹងចំនួន​សត្វផ្សោត​ដែល​ធ្លាប់​មាន​ពី​មុន​៕                  

ដោយ៖ ភីនរ៉ា