ភ្នំពេញៈ មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ព្រឹទ្ធសភា និងអង្គកាសង្គមស៊ីវិល ដែលធ្វើការទាក់ទងទៅនឹងការទប់ស្កាត់ការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង បានលើកឡើងថា បញ្ហាគ្រឿងស្រវឹងជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយរបស់រដ្ឋ ក្នុងការចំណាយថវិកាជាតិ សម្រាប់យកទៅដោះស្រាយផលប៉ះពាល់ ឬហានិភ័យផ្សេងៗដែលកើតចេញពីគ្រឿងបញ្ហាគ្រឿងស្រវឹងនេះ។
ក្នុងពិធីបិទកិច្ចពិគ្រោះយោបល់ស្តីពី យន្តការឆ្ពោះទៅរកការកសាងគោលនយោបាយជាតិ មួយច្បាស់លាស់ ដើម្បីគ្រប់គ្រងទៅលើសារជាតិគ្រឿងស្រវឹង នៅស្ថាប័នព្រឹទ្ធសភា កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី ២៧ មករានេះ លោកជំទាវ ទី បូរ៉ាស៊ី ប្រធានគណៈកម្មាការកិច្ចការបរទេស សហប្រតិបត្តិការអន្តរាជាតិ ឃោសនាការ និងព័ត៌មាន បានលើកឡើងថា បញ្ហាគ្រឿងស្រវឹងបច្ចុប្បន្ន បានបង្កឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ច្រើនដល់សង្គមនិងបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិ និងថវិកាជាតិច្រើន ហើយនៅពេលនេះ បញ្ហាយល់ដឹងពីគ្រឿងស្រវឹងបានចូលមកដល់ស្ថាប័នកំពូលយើងហើយ។
ដូច្នេះយើងត្រូវថ្លឹងថ្លែងប្រកបដោយចក្ខុវិស័យវែងឆ្ងាយពិផលវិជ្ជមាន និងអវិជ្ជមានរវាងឧស្សហកម្មផលិតគ្រឿងស្រវឹង និងអ្នកប្រើប្រាស់។ លោកស្រីបន្ត ថា ទស្សនៈទាននេះ ជាធាតុផ្សំ និងជាផែនទីបង្ហាញផ្លូវសម្រាប់ពាក់ព័ន្ធយកទៅធ្វើជាមូលដ្ឋានគ្រឹៈក្នុងការពិចារណា ប្រកបដោយសុភវិនិច្ឆ័យឆ្នោះទៅរកដំណោះស្រាយឈ្នះឈ្នះសម្រាប់សង្គមជាតិ យើងទាំងអស់គ្នា។លោកស្រីបញ្ចាក់ថា យើងមិនអាចមើលរំលងបានឡើយចំពោះបញ្ហាគ្រឿងស្រវឹងនេះ ព្រោះវាជាប្រភពយ៉ាងសំខាន់ដែលបង្ករឲ្យមានជម្ងឺ ភាពក្រីក្រ ផលប៉ះពាល់ដល់សង្គម។
លោកជំទាវ បន្ថែមថា គ្រឿងស្រវឹងគឺជាមូលហេតុទី៣ ដែលបណ្តាលឲ្យមានអ្នកស្លាប់នៅលើពិភពលោក ប្រមាណ២.៥លាននាក់ក្នុង១ឆ្នាំៗនិងបង្កឲ្យមានជំងឺប្រមាណ២០០មុខ រួមមានជំងឺមហារីកបំពង់អាហារ មហាររីកថ្លើម ជំងឺលើសសំពាធឈាម ជំងឺស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង -ខួរក្បាល ជំងឺក្រិនថ្លើម រលាកលំពែង វិកលវិបល្លាសជាដើម។ពីនោះគ្រឿងស្រវឹងក៏ជាដើមហេតុនៃ គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៏ ការបាត់បង់សណ្តាប់ធ្នាប់សង្គម អំពើហឹង្សាក្នុងគ្រួសារ និងបញ្ហាសង្គមជាច្រើនទៀត។
ផ្នែកឧស្សាហកម្មគ្រឿងស្រវឹងតែងតែលើកឡើងថា ការវិនិយោគគ្រឿងស្រវឹងផ្តល់ដល់រដ្ឋាភិបាលនូវប្រាក់ចំណូលពន្ធចូលរដ្ឋយ៉ាងច្រើន។ប៉ុន្តែប្រទេសជាច្រើនលើពិភព លោកសុទ្ធតែបានអះអាងថា ចំណូលពន្ធដែលបានពីគ្រឿងស្រវឹង មានចំនួនតិចជាង ការខាតបង់បណ្តាលមកពីគ្រឿងស្រវឹង។ ជាក់ស្តែងនៅប្រទេសថៃ ប្រមូលពន្ធពីគ្រឿង ស្រវឹងបាន៧០ពាន់លានបាតនៅឆ្នាំ២០០៦ ប៉ុន្តែប្រទេសនេះ ត្រូវចំណាយទៅលើការ ដោះស្រាយ បញ្ហាបង្កដោយគ្រឿងស្រវឹង១៥០ពាន់លានបាត មានន័យថា ក្នុង១ឆ្នាំៗ រដ្ឋាភិបាលថៃ ខាតបង់ថវិកាប្រមាណ៨០ពាន់លានបាតដោយសារគ្រឿងស្រវឹងនេះ។
លោកជំទាវ ទី បូរ៉ាស៊ី បានបញ្ជាក់ថា ប្រទេសកម្ពុជាយើងវិញសព្វថ្ងៃគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៏ដែលបណ្តាលមកពីគ្រឿងស្រវឹង បានធ្វើឲ្យបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋស្លូតត្រង់ច្រើនជាង២០០០នាក់ស្លាប់ និងរបួស ដែលបណ្តាលឲ្យខាតបង់ទ្រព្យសម្បត្តិ គិតជាថវិកាប្រមាណ៤៤លានដុល្លារនៅឆ្នាំ២០១១។អង្គការខុសភាពពិភពលោកនិងសម្ព័ន្ធសុខភាពសាធារណៈ បានលើកឡើងនូវយុទ្ធសាស្ត្រសកលប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីកាត់បន្ថយបន្ទុកសុខភាពសាធារណៈបង្កដោយគ្រឿងស្រវឹង និងរួមចំណែកកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៏។
វិធានការសំខាន់ៗគឺ ទី១-រដ្ឋាភិបាលត្រូវតំឡើងពន្ធលើផលិតផលគ្រឿងស្រវឹងទី២-ហាមឃាត់ការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មគ្រឿងស្រវឹង និងទី៣-កំហិតកន្លែងលក់គ្រឿងស្រវឹងឲ្យបានច្បាស់លាស់។
ផ្ទុយទៅវិញឧស្សាហកម្មគ្រឿងស្រវឹងបែរជាផ្តួចផ្តើមនូវវិធានការមួយចំនួន ដូចជាការដាក់ពាក្យស្លោក ពិសារដោយទទួលសុខត្រូវ និង(បើស្រវឹងកុំបើកបរ)ដែលកំ ពុងធ្វើឲ្យមានការយល់ច្រឡំថា បញ្ហាដែលកើតឡើងពីគ្រឿងស្រវឹង គឺបណ្តាលមកពីអ្នកផឹកគ្មានការទទយលខុសត្រូវ មិនមែនបណ្តាលមកពីគ្រឿងស្រវឹងទេ។ ការផ្តួចផ្តើមទាំងនេះ មានគោលបំណងរារាំងការបង្កើតគោលនយោបាយ ច្បាប់ឬលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្តិប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពរបស់រដ្ឋាភិបាល ដើម្បីបន្តកេងយកផលចំណេញ។
ដូច្នេះសូមក្រសួង ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ គួចាត់វិធានការតឹងរឹងនឹងជំរុញឲ្យមានគោលនយោបាយច្បាប់ ឬលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្តិក្នុងការគ្រប់គ្រងគ្រឿងស្រវឹងដោយយោង តាមបទពិសោធន៏ប្រទេសនានានិងផ្អែកលើយុទ្ធសាស្រ្តសកលរបស់អង្គការសុខភាពពិភបលោក។ម្យ៉ាងទៀតរដ្ឋាភិ បាលមិនគួរឲ្យមានការគាំទ្រឬចូលរួមអនុវត្តវិធានការដែលផ្តួចផ្តើមឡើងដោយឧស្សាហកម្មគ្រឿងស្រវឹងនេះឡើយ៕ ដោយ៖ ភីន រ៉ា