ភ្នំពេញ៖ នេះបើតាមការអះអាងរបស់លោកឈិត សំអាត នាយប្រតិបត្តិវេទិកា នៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលស្តីពីកម្ពុជា នៅក្នុងសន្និសីទកាសែតមួយ នៅព្រឹកនៅថ្ងៃទី៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ នៅទីស្នាក់ការវេទិកា នៃអង្គការមិន មែនរដ្ឋាភិបាលស្តីពីកម្ពុជាបានឱ្យដឹងថា ការប្តេជ្ញាចិត្តជម្នះរបស់ប្រទេសឡាវ ក្នុងការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីដនសាហុង (Don Sahong) បានគំរាមកំហែង និងរងប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំង ដល់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាប្រមាណជាង ៦ លាននាក់ ដែលរស់នៅដោយផ្ទាល់ និងដោយប្រយោល តាមដងទន្លេមេគង្គ និងប៉ះពាល់ដល់ផ្នែកជលផល សន្តិសុខស្បៀង និងសេដ្ឋកិច្ច។
លោក ឈិត សំអាត បានបន្ថែមទៀតថា គម្រោងវារីអគ្គិសនី (ដនសាហុង) ដែលបានគ្រោងធ្វើឡើង គឺស្ថិតនៅលើតួទន្លេមេគង្គនៅក្នុងតំបន់ស៊ីផាន់ដន ភាគខាងត្បូងប្រទេសឡាវនៅជិត២គីឡូម៉ែត្រខាងលើខ្សែទឹកនៃព្រំដែនឡាវ-កម្ពុជា។ ទំនប់ដនសាហុង គម្រោងគំរាមកំហែងការប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិត និងជលផលដ៏សម្បូរបែបក្នុងមូលដ្ឋាននៅក្នុងប្រទេសឡាវ និងអាចមានផលប៉ះពាល់ផងដែរលើជលផលនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា-ថៃ និងវៀតណាម ទន្ទឹមគ្នានឹងផលវិបាកចំពោះសន្តិសុខស្បៀង និងសេដ្ឋកិច្ចនៃតំបន់នេះ។
លើសពីនេះ ដោយធ្វើឲ្យខូចខាតដល់ហ្វូងសត្វផ្សោត អ៊ីរ៉ាវ៉ាតឌី(Irrawaddy) និងត្រីរបស់កម្ពុជា មានប្រមាណជាង ២០០ប្រភេទ ដែលបានបំលាស់ទីទៅឡើង ទៅខាងលើ ចុងក្រោយនៅក្នុងប្រទេសឡាវ ក៏ដូចជាការបង្វែរទឹកពីល្បាក់ទឹកផាផេង ទំនប់ដនសាហុង អាចធ្វើឲ្យខូតខាតដល់កំណើនប្រជាប្រិយភាពតំបន់នេះ ដែលជាតំបន់គោលដៅទេសចរណ៍មួយ។
លោកឈិត សំអាត បានបន្ថែមថា “ការសង់សង់ទំនប់វារីអគ្គិសនី ដនសាហុង គឺយើងមានការព្រួយបារម្ភជាច្រើន វាជាការគម្រាមកំហែងមួយដល់ដងទន្លេមេគង្គរបស់យើង និងប៉ះពាល់ដល់ប្រជាជនកម្ពុជាជាង៦លាននាក់”។
អង្គការសង្គមស៊ីវិល បានផ្ញើលិខិតចំហមួយនៅឆ្នាំ២០១៣នេះ នាខែកក្កដា ទៅប្រទេសឡាវ និងបានទទួចយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា រាល់ការសាងសង់ទំនប់នៅតាមដងទន្លេមេគង្គនោះ ត្រូវតែផ្អាកការសាងសង់សិន ឲ្យបានរយៈពេល១០ឆ្នាំ ស្របទៅតាមការសិក្សារបស់គណៈកម្មការទន្លេមេគង្គ (SEA) ការសិក្សាផលប៉ះពាល់បរិស្ថានជាយុទ្ធសាស្ត្រ គឺពន្យារពេលសិក្សា ឲ្យបាន១០ឆ្នាំ។
លោក បញ្ជាក់ផលដែរថា ទំបន់នេះមានកំពស់ ពី៣០ ទៅ ៣២ម៉ែត្រ និងផលិតអគ្គិសនី ពី២៤០ ដល់៣៦០មេហ្គាវ៉ាត់ ដែលភាគច្រើន សម្រាប់នាំចេញទៅកាន់ប្រទេសថៃ និងកម្ពុជា។ វារីអគ្គិសនីនេះ គឺសាងសង់ឡើង ដោយក្រុមហ៊ុន Mega First Corporation Berhad (MFCB) គឺជាក្រុមហ៊ុនវិស្វកម្មនិងសំណង់ម៉ាឡេស៊ី។ទំបន់វារីអគ្គិសនីដនសាហុង គឺមិនសមមហេតុផលទេ សម្រាប់ការផលិតអគ្គិសនី កម្លាំងមិនលើស ពី៣៦០មេហ្គាវ៉ាត់។ ទំនប់នេះ មុខជាគម្រាមកំហែងដល់ជលផលនេសាទ ពាណិជ្ជកម្ម និងការចិញ្ចឹមជីវិតដ៏សំខាន់ក្រៃលែង ក៏ដូចជាភោគទ្រព្យជីវសាស្ត្រ និងឧស្សាហកម្មទេសចរណ៍ នៃតំបន់នេះផងដែរ។
យោងតាមកិច្ចព្រមព្រៀងទន្លេមេគង្គឆ្នាំ១៩៩៥ ទាមទារឲ្យមានការសិក្សាឆ្លងដែនទាមទារឲ្យមានការសិក្សាឲ្យបានលម្អិត ដែលវាបានប៉ះពាល់ដល់ធនធានធម្មជាតិ ប៉ះពាល់ដល់ត្រីផ្សោត ប៉ះពាល់ដល់តំបន់ដីសើម ប៉ះពាល់ដល់ការរស់នៅរបស់ជីវភាពផ្សេងៗ។ ចំណែកប្រទេសឡាវ បានសិក្សាលើការសាងសង់ទំនប់ (ដនសាហុង)ថា មិនមានផលប៉ះពាល់ទៅដល់ត្រីនិងផ្នែកផ្សេងៗទៀតនោះទេ។ ដោយ ៖ មករា