ភ្នំពេញ៖ អង្គការសុខភាពពិភពលោកដែលហៅកាត់ថា WHOបានធ្វើការផ្តល់មួកសុវត្ថិភាពចំនួន៦០០មួក
ដល់គោលដៅអ្នករត់ម៉ូតូឌុប និងអ្នកបើកបរម៉ូតូសណ្តោងរ៉ឺម៉ក ដើម្បីចូលរួមជំរុញការពាក់មួកសុវត្ថិភាព និង
កាត់បន្ថយការប៉ះទង្គិចក្បាលដែលកើតឡើងដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ជាយថាហេតុ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
ពិធីផ្តល់មួកសុវត្ថិភាពដល់ក្រុមគោលដៅខាងលើ កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដាម្សិលមិញ លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត
ម៉ូម៉ូ តាគូជី តំណាងអង្គការWHOមានប្រសាសន៍ថា នេះជាសកម្មភាពក្នុងការលើកកម្ពស់ការពាក់មួកសុវត្ថិភាព
ដល់អ្នកប្រើប្រាស់ម៉ូតូ ជាពិសេសអ្នកបើបរម៉ូតូសណ្តោងរ៉ឺម៉ក។ «ការពាក់មួកសុវត្ថិភាព គឺជាមធ្យោបាយតែមួយ
គត់ដែលមានប្រសិទ្ធិភាពបំផុត ដែលអាចកាត់បន្ថយរបួសក្បាលធ្ងន់ធ្ងររហូតដល់ទៅ៧០ភាគរយ និងស្លាប់
ដោយរបួសក្បាលបាន៤០ភាគរយ ដែលបណ្តាលមកពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅពេលធ្វើដំណើរតាមម៉ូតូ»។
លោកស្រី ម៉ូម៉ូ តាគូជី បន្តថា អ្នកធ្វើដំណើរតាមម៉ូតូ គឺជាអ្នកប្រឈមគ្រោះថ្នាក់ខ្ពស់ជាងគេនៅក្នុងប្រទេស
កម្ពុជា ហើយភាគច្រើននៃអ្នកស្លាប់ គឺជាមនុស្សពេញកម្លាំងពលកម្មដែលមានអាយុប្រមាណពី១៥ឆ្នាំទៅ៣៩
ឆ្នាំ ពិសេសភាគច្រើននៃអ្នកទាំងនោះ គឺជាអ្នករកចំណូលចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ ដូច្នេះការស្លាប់របស់ពួកគេ ប៉ះពាល់
យ៉ាងខ្លាំងទៅដល់ចំណូលក្នុងគ្រួសារ និងសង្គមជាតិទាំងមូល។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់ប្រព័ន្ធព័ត៌មានជនរងគ្រោះនិងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ផ្លូវគោកនៅកម្ពុជាបានឲ្យដឹង
ថា កាលពីឆ្នាំមុនមានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ចំនួន៤,២៥០ករណី និងមានជនរងគ្រោះសរុបចំនួន១៥,៦១៥នាក់
ក្នុងនោះស្លាប់ចំនួន១,៩៦៦នាក់និងរងរបួសធ្ងន់ចំនួន៥,៣៤៩នាក់ គិតជាមធ្យមចំនួនអ្នកស្លាប់ជាង៥នាក់និង
របួសធ្ងន់១៥នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃដែលក្នុងនោះមានករណីបង្កឡើងក្រុមហ៊ុនដឹកជញ្ជូន។ អត្រាគ្រោះថ្នាក់នាឆ្នាំ
២០១២កន្លងទៅនេះ បានធ្វើឲ្យខាតបង់ថវិកាប្រមាណ៣២៩លានដុល្លារអាមេរិក។
លោកស្រី ម៉ូម៉ូ តាគូជីបញ្ជាក់ថា ប្រការដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភបំផុតនោះ គឺការពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅមានកម្រិត
ទាបនៅឡើយ ក្នុងខណៈពេលដែលអ្នកបើកបរម៉ូតូ៦៥ភាគរយបានពាក់មួកសុវត្ថិភាព តែអ្នកដំណើរជាមួយ
មានតែ៩ភាគរយប៉ុណ្ណោះ បានពាក់មួកសុវត្ថិភាព។
លោក ពៅ ម៉ាលី អគ្គនាយករងដឹកជញ្ជូន និងជាអគ្គលេខាធិការនៃគណៈកម្មាធិការជាតិសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍
ផ្លូវគោក ក្នុងពិធីចូលរួមចែកមួកសុវត្ថិភាពនេះ មានប្រសាសន៍ថា នេះជា សកម្មភាពក្នុងយុទ្ធនាការនៃការ
អប់រំជាសាធារណ ដើម្បីបង្កើនការពាក់មួកសុវត្ថិភាព។ មួកសុវត្ថិភាពជាថ្នាំបង្ការជីវិត។ មួកសុវត្ថិភាពមួយ ជួយ
ជីវិតម្នាក់។ លោកបន្តថា ការផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកបើកបរម៉ូតូនិងអ្នកបើកបរម៉ូតូសណ្តោងរ៉ឺម៉កឲ្យយល់ដឹងអំពី
សុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ អាចកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព និងសម្រេចបាននូវផែនការ
សកម្មភាពជាតិទសវត្សរ៍សុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោកឆ្នាំ២០១១-២០២០ខាងមុខនេះ។លោក ពៅ ម៉ាលី បញ្ជាក់
ឲ្យដឹងថា អត្រាអ្នកពាក់មួកសុវត្ថិភាពរបស់អ្នកបើកបរ និងអ្នករួមដំណើរតាមម៉ូតូ នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ នៅ
ពេលថ្ងៃមានចំនួន៦១ភាគរយ និងពេលយប់៤៤ភាគរយ ចំណែកនៅតាមខេត្តដូចជាសៀមរាប អ្នកជិះម៉ូតូពាក់
មួកសុវត្ថិភាពនៅពេលថ្ងៃ៥៦ភាគរយ និងពេលយប់៣៧ភាគរយ។ ខេត្តកណ្តាល អ្នកជិះម៉ូតូពាក់មួកសុវត្ថិភាព
នៅពេលថ្ងៃ៤៨ភាគរយ និងពេលយប់៣៥ភាគរយ។ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ អ្នកជិះម៉ូតូពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅពេលថ្ងៃ២៥
ភាគរយ និងពេលយប់១២ភាគរយ។ និងខេត្តកំពង់ចាម អ្នកជិះម៉ូតូពាក់មួកសុវត្ថិភាពនៅពេលថ្ងៃ២៦ភាគរយ
និងពេលយប់៦ភាគរយ។
លោក លី ឡុង អ្នករត់ម៉ូតូឌុបក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដែលបានទទួលមួកសុវត្ថិភាពពីកម្មវិធីនេះ យល់ឃើញថា
ការជំរុញការពាក់មួកសុវត្ថិភាពក្នុងចំណោមអ្នកធ្វើដំណើរ គឺជាសកម្មភាពមួយត្រឹមត្រូវបំផុត ប៉ុន្តែចំណុចដែល
គួរឲ្យព្រោះបារម្ភបំផុតនោះ គឺអ្នកធ្វើដំណើរពីក្រោយអ្នករត់ម៉ូតូឌុបមានការរើសអើងមួកសុវត្ថិភាពនៅពេល
ដែលមានការពាក់ដដែលពីគ្នា។ យើងមានមួកណាដូរសម្រាប់ភ្ញៀវរបស់យើង បើពួកគាត់ទាមទាររកមួកថ្មី។
ពួកគេថា មួកយើងហ្នឹងចាស់ៗ ក្អែលច្រើន ដូច្នេះគេមិនហានពាក់ទេ!។
តាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវជាអន្តរជាតិ បានបង្ហាញថា ការពាក់មួកសុវត្ថិភាព ដែលមានគុណភាពនិងបានត្រឹម
ត្រូវ អាចកាត់បន្ថយអត្រាស្លាប់ ដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដល់ទៅ៤២ភាគរយ និងការរងរបួសក្បាលធ្ងន់
ធ្ងរដល់ទៅ៦៩ភាគរយ៕
ដោយ៖ ស-ស្អាត